Τίποτα δεν είναι μόνιμο πέραν της αλλαγής.

Άλλαξα κάλτσες γιατί νισάφι πια.
Άλλαξα δοχείο για να κρυώσει η γκανάσ.
Άλλαξα πλευρό γιατί πλάκωνα το δεξί μου το πολύτιμο χέρι.
Άλλαξα διάθεση γιατί άλλαξαν τα πλάνα μου.
ΞαναΆλλαξα διάθεση γιατί μουσικοθεραπεύτηκα.
ΞαναματαΆλλαξα διάθεση γιατί άλλαξα ηλικία..

Λένε πως τα μαλλιά σου αλλάξανε χρώμα, το σώμα σου άρωμα και λέν' ακόμα πως έφυγε και το παλιό σου κενό.

5' και 3''

Μου είναι πια ξεκάθαρο πως δε με θες. Δεν πρέπει να σου λείπω καν. Κι όταν η κακή η ώρα με φέρνει στην κουβέντα σου, εικάζω πως μια απογοήτευση σε καταβάλλει.. μια απογοήτευση για την ιδεολογία που σου κατέρριψα. Δεν τολμώ να σε σκεφτώ για πάνω από πέντε λεπτά σερί. Νιώθω πως μου το έχεις απαγορεύσει. 
Οριακά παράτολμη κι ανυπάκουη..

Παράφρονες

Υποψιάζομαι πως ρουφάνε την ευτυχία σου. Με καλαμάκι μέχρι τον πάτο της ψυχής. Μέχρι ν' ακούσουν τον χαρακτηριστικό ήχο που παράγεται όταν το καλαμάκι μετά βίας ρουφά ψυχή-αέρα-ψυχήψυχή-παγάκι-αέρααέρααέρααα και η έξοδος του Μεσολογγίου της τελευταίας πνοής σου ανήκει πια στο παρελθόν. Δεν το' θελα θα προλάβουν να πουν. Οι σκιές. 

Στα πλαίσια αυτής της παραφροσύνης και λίγο πριν αποκοιμηθώ, απευθύνθηκα στην κάλτσα μου. Μου αποκρίθηκε sleep tight κι άρχισε να μου εξιστορεί μια κακή ταινία. Ένας καταθλιπτικός. Οι άτυχοι γείτονές του. Αυτός απομυζεί κάθε χαρά αυτών ώστε αυτοί και αυτός να εξισωθούν ψυχολογικά. Ανάμεσα σ' αυτούς, και μια κοπέλα εκνευριστικά ευτυχισμένη. Αυτός έχοντας πάθει εμμονή, θέτει ως σκοπό της ζωής του να καταθλίψει αυτήν. Με τα πολλά και άκρως τραγικά, αυτός τα καταφέρνει. Φαίνεται πως αυτή δε διδάχθηκε άμυνα εναντίον των σκοτεινών τεχνών.

Εγώ όμως το γνωρίζω το ξόρκι και το προβάρω καιρό.. 

Καλώ τον Προστάτη. 

Κι ενώ ο απέναντι κάνει ένα αληθινό τσιγάρο..

..το δικό σου το ηλεκτρονικό με γεύση μάλμπορο σε παραπλανά. Παρεξηγήσεις επί παρεξηγήσεων. Λόγια επιλόγων. Ύπνος επιτόπου. Ένα προβατάκι επί δύο δύο;.

http://www.youtube.com/watch?v=Jj-TWPQIKqM

Κι αν είμαι κακιά; Μα δεν είμαι. Κι αν είμαι κακιά; Μα δεν είμαι. Κι αν είμαι κακιά; Μα δεν είμαι. Κι αν είμαι κακιά; Μα δεν πεινάω. Κι αν είμαι; Μα αφού δεν πεινάω.

Και μου λέει σώπα μου λέει και της λέω ναι. Σοβαρά;

Ο Πι της είπε να μην απογοητεύεται. Της είπε πως θα συνηθίσει. Κάτι θα ξέρει. Εδώ προβλήθηκε η ζωή του στο σινεμά. Την ίδια στιγμή το ράδιο της έλεγε πως κάθε μέρα είναι Σάββατο. Ο Πι2 της είπε πως έχει χάσει το σύγχρονο ορισμό του τρεντ. Κι εκείνη του είπε αδύνατον. Οι κουκς της είπαν πως ο κόσμος απλώς την μάσησε. Η κυρία Αυτοπεποίθηση της είπε να μη μασάει. 

Σε ένα φανάρι σταματημένη σήμερα κι ενώ άκουγε δωδέκατο πίθηκο που κι αυτός κάτι της έλεγε κι ενώ κούναγε ρυθμικά πάνωκάτωγιο το κεφάλι τηςγιο με τον αγκώνα ακουμπισμένο στο ανοιχτό παράθυρο του αγωνιστικού της αυτοκινήτου, σκέφτηκε πως αν παίζοντας ταμπού πετύχαινε τη λέξη σωπαίνω, θα ήταν τέλειο να χρησιμοποιήσει τον τίτλο του εν λόγω κειμένου για περιγραφή. Μετά όμως θυμήθηκε πόσο πάλιωσε αυτή η φράση και πόσο λίγοι από τους υποψήφιους για αύριο συμπαίκτες της θα την είχαν ακούσει να ξεκαρδίζεται λέγοντας και μου λέει..

Α ναι. Ο δωδέκατος πίθηκος της είπε πως η ζωή έχει κανόνες. AmsterDamn it.