Ψέμα είναι. Όλο κάτι λείπει στο παιδί. Πεινάει. Τρώει λαίμαργα μια τηγανίτα πασπαλισμένη με άχνη ζάχαρη, μα δε χορταίνει. Είναι για τα πανηγύρια. Τρώει λαίμαργα μια αγκαλιά γαρνιρισμένη με πουλόβερ που τσιμπάει, μα δεν του φτάνει. Πολυακόρεστο. Κι όλο ζητά. Τρώει λαίμαργα μια τούμπα με συνοδές αμυχές, μα ήδη περιμένει την επόμενη. Απαιτεί σιωπηλά. Ξέρει από γαλιφιές αλλά απογοητεύεται που τις επιστρατεύει. Αχρείαστες να' ναι. Τρώει λαίμαργα τα νύχια του με παρανυχίδες μαζί, μα προς ανακούφισή του πάντα βγαίνουν καινούρια προς κατανάλωση. Ανεξάντλητη παραγωγή. Σκέτος πειρασμός. Τρώει λαίμαργα ξύλο απελέκητο παρέα με άνθρωπο αγράμματο, μα δε μπουκώνει. Μόνο χαζεύει ολοένα και περισσότερο.
Δώστε του μικρού κατιτίς παραπάνω να φάει. Κρίμα είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου