Ζαχαρούλα με λεν.

Δε με παίρνει ο ύπνος και αποφασίζω να γουρουνιάσω. Ένσταση. Αυτή η λέξη προσβάλλει αδίκως τα γουρούνια. Γιατί να συγχέεται το γουρούνιασμα με ίδιον του γουρουνιού; Μαγνητοφωνώντας δυο χρόνια πίσω συνέντευξη της γιαγιάς μου περί της διαδικασίας παραγωγής λούζας εστι τηνιακός παστός μεζές από ωμοπλάτη χοίρου έμαθα πολλά για τα γουρούνια που περιέργως πως έχω συγκρατήσει. Τα γουρούνια είναι μεγάλα ζώα ζα φόρος τιμής στην τοπική διάλεκτο. Μεγάλα σε μέγεθος. Μεγάλα σε σημείο να φτάνουν τον πληθυντικό του μέτρου. Τον μεγάλο πληθυντικό του μέτρου αν είναι καλοθρεμμένα. Τρελό; Μέχρι να μου το ανατρέψει η γιαγιά, τα γουρούνια είχαν μέγεθος ασβού. Το πρώτο ζώο που μου' ρθε στο μυαλό ρε. Αλήθεια. Και δεν το' χω καν απαντήσει ποτέ στη ζωή μου. Ίσως το υποσυνείδητό μου ορμώμενο από την βρώμα του φρεσκοβαμμένου σπιτιού στην οποία μάλιστα μπορεί να αποδοθεί η αϋπνία μου, γιατί έχω ευαίσθητη μύτη με διορθωμένο χειρουργικά διάφραγμα, να λειτούργησε με τοιούτο τρόπο και να είπε ασβός. Έτσι η ανερμάτιστη μέχρι προσφάτως θεωρία χτισίματος σπιτιών από τρία γουρουνάκια, βρίσκει ένα αξιοσέβαστο μέγεθος χτιστών για να θεμελιωθεί. Επίσης. Τα οικόσιτα γουρούνια τρώνε χαρούπια, καρπουζόφλουδες και αποφάγια. ΧΑΡΟΥΠΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΠΟΥΖΟΦΛΟΥΔΕΣ. Το δικό μου το γουρούνιασμα αναφέρεται σε τούρτα σοκολάτα πορτοκάλι. Μακάρι να γουρούνιαζα γουρούνιαζα και να έτρωγα καρπουζόφλουδες και μάλιστα μόνο όταν μου τις πετούσαν. Πάντως εντέλει δε βρήκα τούρτα να γουρουνιάσω. Απ' ό,τι φαίνεται με πρόλαβε ένα συγγενικό γουρούνι από το οποίο κληρονόμησα το νυχτερινό συνήθειο μαζί με την ελιά στο πιγούνι.

Νιώθω την ανάγκη να επεκταθώ στο θέμα των χοίρων και των χοιροσφαγίων μιας κι έμαθα τόσα από τη γιαγιά τη Ζαχαρούλα. Νυστάζω όμως και θα πω μόνο αυτό: Τα χειρότερα χοιροσφάγια μιας χυμώδους χήρας χειροκροτήθηκαν χειμαρρωδώς στη Χιροσίμα. Μ' αρέσει να παίζω με τις λέξεις. Γι' αυτό γράφω τόσο καλό ραπ.